- گمراه کردن
کنایه از کسی را از راه راست منحرف ساختن
معنی گمراه کردن - جستجوی لغت در جدول جو
- گمراه کردن (سِ گِ رِ تَ)
فتنه. (منتهی الارب). اضلال. (زوزنی). (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی). غوایه. غی ّ. تغویه. اغواء. (منتهی الارب). سرگردان کردن. بی راه کردن. آواره کردن. به بیراهه انداختن. ضد رهنمونی کردن:
درست از همه کارش آگاه کرد
که مر شاه را دیو گمراه کرد.
فردوسی.
و قباد را بفریفت و گمراه کرد. (فارسنامه ابن البلخی ص 84). و رجوع به گمراه شود
درست از همه کارش آگاه کرد
که مر شاه را دیو گمراه کرد.
فردوسی.
و قباد را بفریفت و گمراه کرد. (فارسنامه ابن البلخی ص 84). و رجوع به گمراه شود
- گمراه کردن
کسی را از راه خویش منحرف ساختن اضلال، از طریقه صواب منحرف گردانیدن اغواء، از دین حق منحرف ساختن اضلال
- گمراه کردن
تضليلٌ
- گمراه کردن
Mislead
- گمراه کردن
induire en erreur
- گمراه کردن
menyesatkan
- گمراه کردن
ingannare
- گمراه کردن
enganar
- گمراه کردن
in die Irre führen
- گمراه کردن
wprowadzać w błąd
- گمراه کردن
вводить в заблуждение
- گمراه کردن
вводити в оману
- گمراه کردن
engañar
- گمراه کردن
misleiden
- گمراه کردن
잘못 이끌다
- گمراه کردن
گمراہ کرنا
- گمراه کردن
বিভ্রান্ত করা
- گمراه کردن
หลอกลวง
- گمراه کردن
kudanganya
- گمراه کردن
yanıltmak
- گمراه کردن
भटकाना
- گمراه کردن
误导
- گمراه کردن
להטעות
- گمراه کردن
誤解させる
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
عبور کردن، گذشتن، عبور دادن، گذراندن، برای مثال ز رودهایی لشکر همی گذاره کنی / که دیو هرگز در وی نیافتی پایاب (مسعودسعد - ۵۷)
(سَ / سِ دَ / دِ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
گمراه کردن. بیراه کردن. سرگشته کردن:
نگه دار از آموزگار بدش
که بدبخت گمره کند چون خودش.
سعدی (بوستان)
نگه دار از آموزگار بدش
که بدبخت گمره کند چون خودش.
سعدی (بوستان)
(فَ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
مقابل همراه شدن. قرین ساختن. دو چیز را به هم پیوستن:
مادر فرقان چه دانی تو که هفت آیت چراست
یا شهادت را چرا همراه کردستند لا؟
ناصرخسرو
مادر فرقان چه دانی تو که هفت آیت چراست
یا شهادت را چرا همراه کردستند لا؟
ناصرخسرو
تصور کردن: گمان کسی را وفا ناید از وی حکیمان بسی کرده اند این گمانه. (ناصر خسرو)
عبور کردن گذشتن: ترکمانان بر اثر آنجا آمده بودند و بحیلتها آب بر کرد را گذاره کردم امیر را یافتم سوی مرو رفته. یا گذاره کردن تیر. گذشتن تیر از موضعی: یک چوبه تیر در کمان نهاد و بینداخت آن چهار پسر را بسفت و گذاره کرد، عبور دادن گذراندن: زرود هایی لشکر همی گذاره کنی که دیو هرگز در وی نیافتی پایاب. (مسعود سعد)
